Δεν έχει προλάβει να περάσει μισή ώρα.
Με πήρε τύπισσα από εισπρακτική, για κάτι κάρτες της μάνας μου που πέθανε πριν 7 χρόνια και ενώ τις πλήρωσα, έχω αφήσει ένα υπόλοιπο 100 ευρώ, ίσα για να με παίρνουν και να τις βρίζω
... (όχι πως δε βρίζω και τις άλλες που με παίρνουν για τις δικές μου κάρτες που είναι σκασμένες από καιρό, αλλά αυτές της μάνας μου έχουν πιο πολλή πλάκα γιατί μου λένε και ότι μίλησαν πρόσφατα μαζί της
)
Με παίρνει λοιπόν η τύπισσα και αφού μου εξηγεί ότι είναι ληξιπρόθεσμος ο λογαριασμός ένα μήνα... και της λέω κι εγώ "τι ένα μήνα; δυο χρόνια έχω να βάλω κάτι σ'αυτή..." κλπ... μου λέει "ωραία, πότε θα κάνετε κατάθεση;" της λέω "όταν θα έχω" μου λέει "τη δευτέρα πρέπει να βάλετε όλο το ποσό"
"δεν έχω"
"πότε θα έχετε;"
"δεν ξέρω, όταν έχω θα σας βάλω κανα 10ρικο"
"ένα δεκάρικο δε φτάνει, δεν έχετε τουλάχιστον 50;"
"δεν έχω"
"μα πώς γίνεται; και πότε θα έχετε;"
"να σου πω... μήπως παραγίνεσαι αδιάκριτη;"
"μα έχετε υποχρέωση στην τράπεζα"
"ναι, το ξέρω, όταν μπορώ θα την καλύψω, αυτό δε σας νομιμοποιεί να με ρωτάτε πόσα έχω και πότε θα έχω, είσαι αδιάκριτη και αγενής και ρωτάς προσωπικά δεδομένα"
"μα πως;" μου λέει
"να σου πω πως... εσύ όταν τον παίρνεις από πίσω, ουρλιάζεις σαν τη μαμά σου ή βογγάς χαρούμενα σαν το μπαμπά σου; πες μου αυτό και σου απαντάω και εγώ πόσα λεφτά έχω..."
και μου τό'κλεισε το μαλακισμένο στο καλύτερο...